Ahmet III (Ottomaanse Turks: احمد ثالث, moderne Turks: III.Ahmet; 30/31 Desember 1673 – 1 Julie 1736) was van 1703–1730 sultan van die Ottomaanse Ryk.
Hy was die seun van sultan Mehmet IV en het die troon in 1703 bestyg nadat sy broer Mustafa II geabdikeer het. Hy het goeie betrekkinge met Frankryk aangeknoop, waarskynlik in die lig van Rusland se dreigende houding. Ná Swede se nederlaag in 1709 teen Rusland het hy beskerming aan koning Karel XII van Swede gebied.
In 1710 het die koning sultan Ahmet oorreed om oorlog teen Rusland te verklaar en die Turke het die Russe verslaan. Die Ottomane se daaropvolgende oorwinnings het Ahmet in staat gestel om teen Moskou op te ruk en Rusland se mag te verbreek. Hy het egter nuus ontvang dat die ryk deur die Perse aangeval word en dit het sy aandag van Rusland afgetrek.
Hy was toenemend ongewild weens sy uitspattigheid en op 20 September 1730 is hy in ’n opstand gedwing om te abdikeer. Sy broerskind Mahmoed I, die seun van Mustafa II, het hom opgevolg. Hy is ses jaar later oorlede.
